កំពូលទ្រឹស្តី

តើមានគំនិតល្អៗអ្វីខ្លះ ក្នុងការទទួលបានមតិយោបល់ (Feedbacks) ពីអតិថិជនអ្នក?

Feedbacks នីមួយៗ របស់អតិថិជនគឺពិតជាសំខាន់ណាស់ ក្នុងការជួយស្រោចស្រង់ និងជាទុនរបស់ក្រុមហ៊ុន។ ហេតុនេះហើយ បើសិនជាអ្នកអាចមានគំនិតល្អៗ ក្នុងការទទួលយក Feedbacks ពីអតិថិជនបាន អ្នកអាចរួមចំណែកអភិវឌ្ឍក្រុមហ៊ុនបានកាន់តែល្អទៀត។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីដែលអ្នកគួរដឹង៖

១) អ៊ីមែលផ្ទាល់តែម្ដង៖ វាគឺជាវិធីទី១ ដែលអ្នកណាក៏ប្រើដែរ ហេតុនេះហើយអ្នកមិនត្រូវបោះបង់ចោលវិធីសាស្ត្រនេះទេ។ តែបើសិនជាវាហាក់ដូចជាមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការប្រមូលយក Feedbacks បាន អ្នកគួរតែស្វែងរកប្រភពណាមួយដែល អតិថិជនអ្នកចូលចិត្តប្រើ បើធ្វើដូចនេះ អ្នកនឹងទទួលបានការឆ្លើយតបរបស់ពួកគាត់លឿន។

២) ស្ទង់មតិ(Survey) ៖ ពេលខ្លះវាអាចនឹងពិបាកដែរ ក្នុងការចង់ឲ្យពួកគាត់បំពេញមតិនានា។ ប៉ុន្តែអ្នកគួរស្វែងរកគេហទំព័រណាដែលងាយស្រួលសម្រាប់គាត់ក្នុងការ Survey។

៣) និយាយផ្ទាល់៖ ពេលខ្លះ អតិថិជននិយាយជាមួយអ្នកផ្ទាល់ ដោយពេលគាត់សរសើរឬក៏ត្អូញត្អែរពីផលិតផលអ្នក ។ ឆ្លៀតពេលនោះ អ្នកអាចសួរសំណួរពួកគាត់ថែមក៏បាន ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានឲ្យកាន់តែច្រើន។

៤) ប្រអប់បញ្ចេញមតិ៖ គួរបង្កើតជាប្រអប់បញ្ចេញមតិ រាល់ទីកន្លែងដាក់លក់ផលិតផលនោះ។ ទោះបានមតិតិចឬច្រើន ក៏វាល្អជាងការដែលគ្មានមតិសោះដែរ៕

ពង្រឹងជំនាញរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រ មិនអាចអត់កម្លាំងទាំង ៥របស់លោក Porter (Porter’s Five Forces) បានទេ!

នៅពេលដែលយើងនិយាយអំពីជំនាញ ឬការរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់អាជីវកម្មរបស់យើង ច្បាស់ណាស់ថា ទ្រឹស្ដីមួយដែលដើរតួនាទីសំខាន់បំផុត ហើយត្រូវបានគេប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយនៅទូទាំងសាកលលោកនោះគឺ ទ្រឹស្ដី កម្លាំងទាំង ៥របស់លោក Porter ឬដែលគេនិយាយតាមភាសាអង់គ្លេសថា Porter’s Five Forces។

តាមពិតទៅ ទ្រឹស្ដីនេះ បើស្ដាប់ទៅហាក់បីដូចជាសាមញ្ញ ប៉ុន្តែវាជាឧបករណ៍ដ៏មានអំណាចដើម្បីស្វែងយល់ពី កម្រិតនៃការប្រកួតប្រជែងនៅក្នុងបរិយាកាសអាជីវកម្មរបស់អ្នក និងដើម្បីកំណត់យុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីបង្កើតប្រាក់ចំណេញ។

តើកម្លាំងទាំង ៥មានអ្វីខ្លះ?
១) កម្លាំងគូប្រកួត (competitive rivalry)៖ ជាចំណុចសំខាន់មួយដែលយើងមើលទៅលើកម្លាំង និងលក្ខណៈពិសេសរបស់គូប្រកួតប្រជែង។ យើងនឹងសិក្សាថា តើមានគូប្រកួតប៉ុន្មាននៅក្នុងទីផ្សាររបស់យើង? អ្នកណាខ្លះ? ហើយលក្ខណៈពិសេសនៃសេវាកម្ម ឬផលិតផលរបស់គេ កម្រិតយ៉ាងណាដែរបើធៀបនឹងអ្នក?

នៅក្នុងបរិយាកាសនេះ ប្រសិនបើការប្រកួតប្រជែងមានលក្ខណៈតានតឹងមែនទែននោះ នោះក្រុមហ៊ុនអាចនឹងឈានដល់ការប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្រលេងជាមួយនឹងការកំណត់តម្លៃ (pricing strategy) ឬវាយលុកតាមរយៈយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារ (ផ្សព្វផ្សាយ)។

រឿងមួយដែលត្រូវចាំនោះគឺថា ប្រសិនបើនៅលើទីផ្សារមានគូប្រកួតច្រើននោះ នោះអ្នកផ្គត់ផ្គង់សេវាកម្មឬទំនិញដល់អ្នក និងអតិថិជនរបស់អ្នក អាចងាកទៅទិញទំនិញឬសេវាកម្មពីគូប្រកួតរបស់អ្នកបានគ្រប់ពេលនៅពេលដែលគេមិនពេញចិត្តជាមួយនឹងអ្នក។

ដោយឡែក ប្រសិនកម្លាំងនៃការប្រកួតប្រជែងមានលក្ខណៈតូចតាច ឬក៏មានគូប្រកួតតិចតួច នោះជាឱកាសរបស់អ្នកក្នុងការកើបយកចំណេញហើយ ហើយកត្តានេះក៏អាចនិយាយបានថា ជាចំណុចខ្លាំងសម្រាប់អ្នកមួយដែរ។

២) កម្លាំងអ្នកផ្គត់ផ្គង់ (supplier power)៖ វាត្រូវបានកំណត់ទៅលើថាតើ អ្នកផ្គត់ផ្គង់ទំនិញ ឬសេវាកម្មឱ្យអ្នក ងាយស្រួលដើម្បីដំឡើងថ្លៃបានកម្រិតណា? តើអ្នកមានដៃគូផ្គត់ផ្គត់សំខាន់ៗ ឬធំៗប៉ុន្មាន? ហើយដៃគូទាំងនោះមានផលិតផលឬសេវាកម្មពិសេសៗយ៉ាងណាខ្លះ? បើអ្នកផ្លាស់ប្ដូរដៃគូផ្គត់ផ្គង់វិញ តើតម្លៃអាចនឹងថ្លៃដែរឬអត់? ផ្លាស់ប្ដូរទៅចំណេញឬក៏ខាត?

នៅពេលដែលយើងមានដៃគូផ្គត់ផ្គង់កាន់តែច្រើន នោះ យើងកាន់តែងាយស្រួលផ្លាស់ប្ដូរ និងមានជម្រើសច្រើនយ៉ាង។ បើយើងចង់ប្ដូរក៏យើងមិនខាត តែបើអ្នកផ្គត់ផ្គង់តិចវិញ ណោះច្បាស់ជាពួកគេអាចក្រឡុកអ្នកបានជាមិនខាន។ អ្នកផ្គត់ផ្គង់តិច អាចបង្វិលតម្លៃបានគ្រប់ពេល ហើយច្បាស់ណាស់ថា វានឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញរបស់អ្នក។

៣) កម្លាំងរបស់អ្នកទិញ (buyer power)៖ ត្រង់ចំណុចនេះ យើងត្រូវសួរខ្លួនឯងថាតើ កម្លាំងរបស់អតិថិជនអាចធ្វើឱ្យតម្លៃរបស់យើងចុះដែរឬអត់។ ពួកគេអាចក្រឡុកតម្លៃរបស់យើងបានដែរឬយ៉ាងណា? អ្នកមានអតិថិជនប៉ុន្មានក្នុងដៃ? ហើយថា តើអតិថិជនម្នាក់ៗទិញច្រើនកម្រិតណា? ហើយប្រសិនបើពួកគេលែងទិញទំនិញឬសេវាកម្មយើងហើយរត់ទៅទិញទំនិញឬសេវាកម្មរបស់គូប្រកួតវិញ តើពួកគេខាតឬចំណេញ?

មានចំណុចពីរដែលគួរវែកញែកត្រង់ចំណុចនេះ។ ប្រសិនបើអតិថិជនជាប្រភេទអតិថិជនលក់រាយ នោះក្រុមហ៊ុន បាត់បង់ ១ឬ ២ ឬច្រើនជាងនេះ ក៏មិនមានបញ្ហាធំដុំដែរ (សម្រាប់ប្រភេទអាជីវកម្មផ្ដោតទៅលើអតិថិជន ឬ business to consumer) ប៉ុន្តែបើប្រភេទអាជីវកម្មផ្ដល់សេវាកម្មឬទំនិញដល់អាជីវកម្មដូចគ្នាវិញ (business to business) ការបាត់បង់អតិថិជន ១ឬ២ អាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញជាមិនខាន។

៤) កត្តាគំរាមកំហែងពីទំនិញជំនួស (threat of substitution)៖ នេះក៏ជាកត្តាគ្រោះថ្នាក់មួយដែរ។ ប្រសិនបើអតិថិជនអាចស្វែងរកទំនិញជំនួសបាននោះ ប្រហែលជាអ្នកជួបបញ្ហាជាមិនខាន ប្រសិនបើតម្លៃទំនិញរបស់យើងថ្លៃជាងទំនិញជំនួសនោះ។ វាគឺជាកត្តាខាងក្រៅដែលយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។ ឧទាហរណ៍ថា យើងលក់ម៉ាស៊ីនចាស់ស៊ីឌី ឬឌីវីឌី នៅពេលដែលបច្ចេកវិទ្យាកាន់តែទំនើប មនុស្សអាចដោតឡូតបត់ចម្រៀងជា MP3 ឬ MP4 និងអាចចាក់តាម USB Flash ឬចាក់តាមទូរស័ព្ទបាននោះ នោះការលក់ម៉ាស៊ីនចាក់ស៊ីឌី ឬវីស៊ីឌីនឹងធ្លាក់ចុះ។

៥) កត្តាគំរាមកំហែងពីអ្នកលោតចូលទីផ្សារថ្មី (threat of new entry)៖ នេះគឺជាកត្តាខាងក្រៅ មួយទៀតដែលយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងបានផងដែរ។ ឧទាហរណ៍យើងកំពុងរកស៊ីជោគជ័យលើវិស័យអ្វីមួយស្រាប់តែមានគូប្រកួតដែលមានលុយ និងធនធានខ្លាំងជាងយើង លោតចូលទីផ្សារភ្លាម នោះច្បាស់ណាស់ថា វានឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញរបស់យើងជាមិនខាន ហើយគូប្រកួតដែលមានធនធានច្រើនជាងយើង គេនឹងបុកទីផ្សារខ្លាំងជាងយើង ជួលកាលងអាចលែងដល់យុទ្ធសាស្ត្របន្ទាបតម្លៃទៀតក៏ថាបាន៕

ប្រើច្បាប់ Pareto 80/20 ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង

ច្បាប់ Pareto 80/20 ជាច្បាប់សាមញ្ញមួយតែវាមានវាមានចំណុចពិសេសជាសារវន្តសម្រាប់អ្នកចង់ក្លាយទៅជាសហគ្រិន ក៏ដូចជាសម្រាប់មនុស្សទូទៅអីចឹងដែរ។ ច្បាប់នេះ អាចផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើងបាន។

រូបមន្ត 80/20 ជាគោលការណ៍មួយដែលគេឱ្យឈ្មោះថា គោលការណ៍ Paretoដែលមានន័យថា ៨០%នៃលទ្ធផល (outcomes) គឺកើតចេញពីការប្រឹងប្រែង (effort) ឬធាតុផ្សំដើម (input) របស់អ្នក ២០%។ វាមិនមែនជារូបមន្តបែបគណិតវិទ្យា ឬស្ថិតិដែលនាំឱ្យពិបាកគិត និងពិបាកយល់នោះទេ។

ច្បាប់ Pareto គឺកើតចេញពីគោលការណ៍ដែលផ្ដល់យោបល់បង្កើតឡើងដោយអ្នកឯកទេសខាងគ្រប់គ្រងលោក Joseph M. Juran។ វាបង្កើតឡើងបន្ទាប់ពីសេដ្ឋវិទូអ៊ីតាលីលោក Vilfredo Pareto បានសង្កេតឃើញថា ប្រាក់ចំណូលសរុប ៨០%របស់អ៊ីតាលី គឺមានតែប្រជាជនប្រមាណ ២០%ប៉ុណ្ណោះដែលទទួលបានផល។ ការប៉ាន់ប្រមាណនេះអាចទាញសន្និដ្ឋានបានថា លទ្ធផលដែលកើតមានជាច្រើនក្នុងលោកក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ គឺកំណត់ដោយបុព្វហេតុឬដើមចមនៃចំនួនដ៏តូចប៉ុណ្ណោះ។

ពាក់ព័ន្ធនឹងច្បាប់លក់វិញ លោក Perry Marshal អ្នកនិពន្ធសៀវភៅ ៨០/២០ ការលក់និងទីផ្សារ (80/20 Sales and Marketing) និងជាប្រធានក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់ Perry S. Marshall & Associates ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង Chicago បានចំណាយពេលជាង ១០ឆ្នាំដើម្បីយករូបមន្ត ៨០/២០ យកមកអនុវត្តន៍ក្នុងការលក់។ គាត់បានពន្យល់យ៉ាងលម្អិតនៅក្នុងសៀវភៅរបស់លោក ដែលមានឈ្មោះថា 80/20 Sales and Marketing: The Definitive Guide to Working Less and Making More។

ក្នុងអត្ថន័យខ្លឹមសារខ្លី ងាយយល់គឺថា សហគ្រិនភាគច្រើនបំផុតចង់បានការផ្គាប់ចិត្តអតិថិជនទាំងអស់ពោល គឺមិនចង់ផ្គាប់ផ្គុនអតិថិជនមួយផ្នែកតូចនោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់រូបលោក Perry Marshal ការធ្វើបែបនេះគឺជាការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាបំផុត ហើយសម្រាប់រូបលោក រូបមន្តនេះគឺត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពដើម្បីស្វែងរកអតិថិជនដ៏ល្អបំផុត (lucrative customers) សម្រាប់ក្រុមហ៊ុន។

ដោយឡែក បើនិយាយពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតប្រចាំថ្ងៃវិញ លទ្ធផលការងារ ឬលទ្ធផលនៅក្នុងកិច្ចការគ្រួសារ ឬលទ្ធផលនៃការបំពេញការងារសម្រាប់ខ្លួនឯង ប្រមាណ ៨០%កើតចេញពីសកម្មភាពប្រមាណតែ ២០%របស់អ្នកប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះហើយពាក់ព័ន្ធនឹងរូបមន្ត គឺអ្នកប្រើបានទាំងនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក និងក្នុងកិច្ចការអាជីវកម្ម៕

គន្លឹះប្រើរូបមន្ត ៨០/២០ ពង្រឹង និងពង្រីកការលក់របស់អ្នក!

BizKhmer បានលើករូបមន្ត ៨០/២០ យកមកចែកជូនមិត្តអ្នកអានរួចមកហើយ។ ដោយឡែកថ្ងៃនេះ BizKhmer ចង់បង្ហាញប្រិយមិត្ត និងមិត្តអ្នកបានឱ្យបានយល់ និងស្គាល់ពីរបៀបយករូបមន្តនេះមកពង្រឹងការលក់របស់អ្នកវិញម្ដង។

លោក Perry Marshal អ្នកនិពន្ធសៀវភៅ ៨០/២០ ការលក់និងទីផ្សារ (80/20 Sales and Marketing) និងជាប្រធានក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់ Perry S. Marshall & Associates ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង Chicago បានចំណាយពេលជាង ១០ឆ្នាំដើម្បីយករូបមន្ត ៨០/២០ យកមកអនុវត្តន៍ក្នុងការលក់។ គាត់បានពន្យល់យ៉ាងលម្អិតនៅក្នុងសៀវភៅរបស់លោក ដែលមានឈ្មោះថា 80/20 Sales and Marketing: The Definitive Guide to Working Less and Making More។

ខាងក្រោមនេះ គឺជាគន្លឹះមួយចំនួនសម្រាប់អនុវត្តដើម្បីទាក់ទាញបានអតិថិជនល្អៗ ឬអតិថិជនគ្រាក់ៗឱ្យមកទិញផលិតផលរបស់អ្នក៖

១) ពិនិត្យមើលបញ្ជីឈ្មោះអតិថិជនរបស់អ្នក ៖ ការពិតណាស់ មានវិធីជាច្រើនដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើអតិថិជនអ្នកណាខ្លះ ដែលមកទិញទំនិញអ្នកច្រើនជាងគេ និងញឹកញាប់ជាងគេ។ ជាធម្មតា យ៉ាងហោចណាស់ បើអ្នកគ្មានប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រកត់ត្រា ក៏មានវិក្កយបត្រមានឈ្មោះអតិថិជនរបស់អ្នកដែរ។ អ្នកគួរតែសើរើបញ្ជីស្នាមទាំងនេះ រកមើល និងស្រង់ឈ្មោះអតិថិជនណា ដែលមកទិញទំនិញអ្នកញឹកញាប់ ឬ ទិញច្រើន ឬអាចនិយាយថា ម៉ូយធំ។ អ្នកទាំងនោះហើយ ជាចំណែកដ៏ធំនៃការលក់របស់អ្នក។ យ៉ាងហោចណាស់បុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ឬចិន អ្នកមានរបស់ ឬកាដូបន្តិចបន្តួចជូនពួកគេដែរ។

២) សិក្សាកត្តាភូមិសាស្ត្ររបស់អ្នក៖ យកផែនទីមកពិនិត្យមើល និងសិក្សាថាតើអតិថិជនរបស់អ្នកដែលមកទិញទំនិញញឹកញាប់ ឬមកទិញច្រើនរស់នៅកន្លែងណា។ អ្នកអាចពិនិត្យមើលអាសយដ្ឋានរបស់ពួកគេ និងធ្វើការកត់ត្រានៅក្នុងផែនទីតំបន់របស់អ្នក។

ចំណុចសំខាន់នោះគឺថា អ្នកអាចកំណត់បានថាអតិថិជនរបស់អ្នករស់នៅតំបន់ដែលមានកម្រិតជីវភាពខ្ពស់ ឬតំបន់ដែលមានកម្រិតជីវភាពទាប ឬមធ្យម ផលប្រយោជន៍នៅពេលដែលអ្នកបានដឹង គឺងាយស្រួលធ្វើផែនការអាជីវកម្ម។ ឧទាហរណ៍ថា បើអ្នកអតិថិជនស្នូលរបស់អ្នកមួយភាគធំរស់នៅតំបន់ទីក្រុង និងជាយុវវ័យ ដូច្នេះអ្នកគួរបុកការចំណាយផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មអាជីវកម្មរបស់អ្នកតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត (ក្នុងទំហំធំ ឬភាគច្រើន) ព្រោះថាយុវវ័យភាគច្រើនចេះប្រើបណ្ដាញសង្គម។ បើពិនិត្យឃើញថា អតិថិជនមួយផ្នែកធំរស់នៅតំបន់ជាយក្រុង អ្នកគួរធ្វើខិត្តប័ណ្ណ ឬមធ្យោបាយប្រ៉ូម៉ូតដោយផ្ទាល់។

៣) ស្វែងរកចំណែកអតិថិជនរបស់អ្នក ៖ អតិថិជនដែលទិញទំនិញ ឬសេវាកម្មថ្លៃៗរបស់អ្នក ឬអតិថិជនគ្រាក់ៗរបស់អ្នក គឺច្បាស់ថា មានមួយចំណែកតូច ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែលក្ខណៈពិសេសរបស់អតិថិជនទាំងនោះ គឺពិតជាខុសពីអតិថិជនមួយចំណែកធំរបស់អ្នក។ នៅពេលដែលអ្នករកឃើញបែបនេះហើយ អ្នកគួរយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងពិសេសចំពោះពួកគេ។

៤) បញ្ចៀសបញ្ហាអតិថិជនរបស់អ្នក ៖ ជៀសមិនផុតនោះទេ ដែលក្នុងចំណោមអតិថិជនរបស់អ្នកពី ១០ ទៅ ២០ភាគរយរបស់អ្នក តែងតែចង់បាននេះចង់បាននោះ ចង់បានបញ្ចុះតម្លៃច្រើន ចង់បានការបន្ថែមច្រើន បើទោះបីជាពួកគេមិនទិញច្រើន និងញឹកញាប់ក៏ដោយ។ ដូច្នេះបើអ្នកចៀសបាន មិនបាច់គិតច្រើន គឺបំភ្លេចចោលពួកគេទៅ ឬព្យាយាមកុំយកចិត្តទុកដាក់ពួកគេច្រើនពេក៕

វិភាគអាជីវកម្មដោយប្រើ PESTEL! ចុះអ្វីទៅជា PESTEL?

ការវិភាគអាជីវកម្មដោយប្រើប្រាស់ PESTEL នឹងធ្វើឱ្យម្ចាស់អាជីវកម្មអាចកំណត់បាននូវកត្តាខាងក្រៅ Macro (external) ដែលស្ថាប័នមួយអាចនឹងប្រឈម។ មុននឹងការចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្ម ការប្រើប្រាស់ PESTEL គឺជារឿងចាំបាច់មួយដើម្បីធានាបានថា អាជីវកម្មរបស់អ្នកដែលបើកដំណើរការ មិនប្រឈមនឹងបញ្ហាច្រើន។ PESTEL គឺមកពីពាក្យកាត់ទាំង ៦ខាងក្រោម៖

P (Political Factor)៖ កត្តានយោបាយ
នេះជាចំណុចសំខាន់មួយដែលយើងត្រូវការវិភាគទៅលើតួនាទីរបស់រដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ច ពោលថាតើរដ្ឋាភិបាលអាចចូលអន្តរាគមន៍នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចកម្រិតណា។ ពាក់ព័ន្ធនឹងចំណុចនេះ យើងមើលទៅលើ គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ស្ថិរភាពនយោបាយក្នុងប្រទេស អស្ថិរភាពនៅក្នុងទីផ្សារក្រៅប្រទេស គោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ គោលនយោបាយសារពើពន្ធ ច្បាស់ការងារ គោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។

មិនថានៅប្រទេសណានោះទេ កត្តានយោបាយគឺជារឿងដែលសំខាន់ និងចំណុចដែលមានឥទ្ធិពលទៅលើស្ថាប័ន (ឯកជន) និងប៉ះពាល់ដល់បរិយាកាសអាជីវកម្មទាំងមូល។ ត្រង់ចំណុចនេះដែរ ស្ថាប័ន ឬអាជីវកម្មត្រូវតែមានវិធានការក៏ដូចជាផែនការសម្រាប់ឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហានាពេលបច្ចុប្បន្ន និងគិតទុកជាមុន និងត្រូវតែកែតម្រូវផែនការទីផ្សារស្របទៅតាមនឹងគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល។

E (Economic Factors)៖ កត្តាសេដ្ឋកិច្ច
កត្តាសេដ្ឋកិច្ចនេះគឺជាធាតុផ្សំ និងសំខាន់ទីពីរដែលមានឥទ្ធិពលមកលើអាជីវកម្ម និងការបង្កើតប្រាក់ចំណេញរបស់ស្ថាប័នឯកជននីមួយៗ។ កត្តាសំខាន់ដែលអាជីវកម្មត្រូវពិនិត្យមើលរួមមាន កំណើនសេដ្ឋកិច្ច អត្រាការប្រាក់ អត្រាប្ដូរប្រាក់ អតិផរណា និង កម្រិតប្រាក់ចំណូលប្រជាជនប្រជាជនជាដើម។ ពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តាសេដ្ឋកិច្ចនេះដែរ គេអាចបំបែកវាទៅជាពីរផ្នែកសំខាន់ៗគឺ កម្រិតម៉ាក្រូ និងកម្រិតមីក្រូ។

កម្រិតម៉ាក្រូ គឺពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការគ្រប់គ្រងតម្រូវការទីផ្សារនៅសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសមួយ។ ត្រង់ចំណុចនេះគឺចង់សំដៅទៅដល់ចំណាត់ការរបស់រដ្ឋាភិបាលទៅលើ គោលនយោបាយកំណត់អត្រាការប្រាក់ គោលនយោបាយសារពើពន្ធ ឬការចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាលជាដើម។ ដោយឡែក បើនិយាយពីកម្រិតមីក្រូវិញ គឺសំដៅទៅដល់កត្តាទាំងឡាយដែលនិយាយពីមនុស្សចំណាយប្រាក់ចំណូល។ ចំណុចមីក្រូនេះ គឺមានឥទ្ធិពលខ្លាំងដល់ប្រភេទអាជីវកម្មផ្គត់ផ្គង់ឱ្យអតិថិជនចុងក្រោយ (B2C-Business 2 Consumers)។

S (Social Factors)៖ កត្តាសង្គម
កត្តាសង្គមគឺពាក់ព័ន្ធនឹងសង្គម និងវប្បធម៌ ដែលជាផ្នែកមួយយ៉ាងសំខាន់ដែលម្ចាស់អាជីវកម្ម ឬ ការវិភាគអាជីវកម្មត្រូវតែគិតឱ្យដល់។ ពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តានេះ គេនឹងមើលទៅលើ កំណើនប្រជាជន ប្រភេទអាយុប្រជាជន កត្តាសុខភាព ឥរិយាបថអ្នកប្រើប្រាស់ កម្រិតនៃការអប់រំ កត្តាប្រជាសាស្ត្រ (អាយុ ភេទ សាសនា កម្រិតវប្បធម៌ ប្រាក់ចំណូល…) ទំនោរវប្បធម៌ បម្លាស់ប្ដូររបៀបរស់នៅ បម្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថ។ ចំណុចនេះគឺមានឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ដល់អាជីវកម្មដែលអ្នកទីផ្សារត្រូវតែយល់ឱ្យបានច្បាស់ទើបអាចដាក់ចេញនូវយុទ្ធសាស្ត្រប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។

T (Technological Factors)៖ កត្តាបច្ចេកវិទ្យា
ដូចដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាបានដឹងរួចទៅហើយថា កត្តាបច្ចេកវិទ្យាបាននិងកំពុងដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់បំផុតសម្រាប់អាជីវកម្មនីមួយៗ។ កត្តានេះមានឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់មកលើការលក់ ក៏ដូចជាទីផ្សារ។ ចំណុចនេះគេនឹងពិនិត្យមើលទៅលើ បម្លាស់ប្ដូរបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល ឬទូរស័ព្ទ ប្រព័ន្ធស្វ័យប្រវត្តិកម្ម ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍ជាដើម។ កត្តានេះដែរ គេនឹងពិនិត្យមើលទៅលើកត្តាបីទៀតគឺ៖
១) រិះរកវិធីថ្មីដើម្បីផលិតផលិតផល និងបង្កើតសេវាកម្ម
២) រិះរកវិធីថ្មីដើម្បីចែកចាយផលិតផល និងសេវាកម្ម
៣) រិះរកវិធីថ្មីដើម្បីទំនាក់ទំនងទៅកាន់ទីផ្សារគោលដៅ

E (Environmental Factors)៖ កត្តាបរិស្ថាន
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សចុងក្រោយនេះ ការវិភាគអាជីវកម្មក៏គេយកកត្តាបរិស្ថានមកគិតគូរផងដែរ។ កត្តានេះសំខាន់ព្រោះវាពាក់ព័ន្ធនឹង ភាពកម្រនៃវត្ថុធាតុដើម កង្វះបរិយាកាស និងបរិស្ថាន ការបញ្ចេញជាតិកាបូន និងកត្តាផ្សេងទៀតជាដើម ដែលកត្តានេះក្រុមហ៊ុនត្រូវអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនទៅជាក្រុមហ៊ុនដែលមានដំណើរការដោយក្រោមសីលធម៌ និងប្រកាន់យកគោលការណ៍អភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចិរភាព។ នៅប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ទិញអតិថិជនគាំទ្រក្រុមហ៊ុនដែលផលិតនូវផលិតផល ឬសេវាកម្មដែលគិតគូរទៅលើបរិស្ថាន ឬមានកម្មវិធីដើម្បីសង្គម (Corporate Social Responsibilities) ច្រើន។

មេរៀនអាជីវកម្មទាំង ៤ របស់លោក Phil Knight សហស្ថាបនិក និងជានាយកប្រតិបត្តិរបស់ Nike

អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាធ្លាប់ស្គាល់ក្រុមហ៊ុន Nike ឬប្រសិនបើអ្នកមិនស្គាល់ក្រុមហ៊ុន Nike ក៏លោកអ្នកធ្លាប់ស្គាល់ស្បែកជើងម៉ាក Nike ដែរ តែលោកអ្នកមួយចំនួនប្រហែលជាមិនដឹងថា តើនរណាជាស្ថាបនិកនិងពីរបៀបដែលក្រុមហ៊ុននេះកសាងខ្លួនឡើងមកនោះទេ។ លោក Phil Knight ដែលកាលនោះជាសហគ្រិនវ័យក្មេងដែលបានបោះបង់ការងារជាគណនេយ្យករដើម្បីស្រវាចាប់យកសុបិន របស់លោកដែលចង់ក្លាយជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនស្បែកជើង។ លោក Phil Knight គឺជាសហស្ថាបនិក និងជានាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុនស្បែកជើងម៉ាក Nike។ បើយោងតាម Forbes កាលពីដើមឆ្នាំ២០១៥ លោក Phil Knight ត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាមហាសដ្ឋីលេខរៀងទី ១៥ ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិសរុបប្រមាណ ២៨.១ ពាន់លានដុល្លារ (ប៊ីលាន)។ ហើយសារតែឃើញពីភាពជោគជ័យនេះហើយទើប BizKhmer សូមលើកយកមេរៀនអាជីវកម្មទាំង៤ របស់លោក Phil Knight ដើម្បីឲ្យសហគ្រិនគ្រប់រូបយកមកអនុវត្ត៖

១) ច្របាច់បញ្ចូលអ្វីដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នកនិងអ្វីដែលជាតម្រូវការទីផ្សារ៖សហគ្រិនគ្រប់រូបគួរសួរខ្លួនឯងជាមុនពីអ្វីដែលអ្នកពូកែ អ្វីដែលអ្នកចូលចិត្ត និងអ្វីដែលទីផ្សារកំពុងតែត្រូវការ និងត្រូវសួរខ្លួនអ្នកទៀតថា តើអ្នកនឹងចាប់យកលុយដោយរបៀបណា? លោក Phil Knight ចូលចិត្តរត់និងពូកែខាងរត់ ហើយលោកចង់ក្លាយជាសហគ្រិននិងលោកបានមើលឃើញពីឱកាសទីផ្សារស្បែកជើង។ ដោយសារតែលោកមើលឃើញថាជនជាតិអាមេរិកត្រូវការស្បែកជើងរត់កីឡា ដូចនេះហើយលោកបានទៅប្រទេសជប៉ុន ហើយបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយក្រុមហ៊ុនផលិតស្បែកជើងមួយ។

២) បង្កើតក្រុមជាមួយមនុស្សពូកែ៖លោក Phil Knight បានធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុន Nike រីកចម្រើនយ៉ាងលឿនតាមរយៈការបង្កើតក្រុមជាមួយលោក Bill Bowerman។ លោក Bill Bowerman មិនត្រឹមតែជាអ្នកផ្ដល់ការណែនាំដ៏អស្ចារ្យ និងជាអ្នកដឹកនាំក្រុមដ៏ប៉ិនប្រសព្វនោះទេ តែលោកក៏ជាអ្នកជំនួញម្នាក់ដ៏ពូកែផងដែរ។ ដោយសារតែមានមនុស្សពូកែបែបនេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុន Nike មានឈ្មោះល្បីល្បាញរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។

៣) ពូកែបញ្ចុះបញ្ចូល៖ការតាំងចិត្តនិងការពូកែបញ្ចុះបញ្ចូល គឺជាធាតុផ្សំនៃភាពជោគជ័យរបស់អាជីវកម្មទាំងអស់។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានជំនឿលើគំនិតរបស់អ្នកទេ អ្នកនឹងមិនអាចលក់គំនិតរបស់អ្នកឲ្យអ្នកវិនិយោគ ឬអតិថិជនបាននោះទេ។ ដោយសារតែពូកែបញ្ចុះបញ្ចូលបែបនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យលោកអាចចុះកិច្ចសន្យាសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនជាច្រើន។

៤) កុំព្យាយាមលក់ ព្យាយាមបង្ហាញ៖លោក Phil Knight បានព្យាយាមជួបជាមួយម្ចាស់ហាងជាច្រើនកន្លែងនៅ Pacific Northwest ដើម្បីឲ្យពួកគេសាកល្បងយកស្បែកជើងរបស់លោកទៅលក់ ប៉ុន្តែគំនិតរបស់លោកបានបរាជ័យ។ បន្ទាប់មកលោករកឃើញគំនិតថ្មី ដោយលោកព្យាយាមចូលរួមកម្មវិធីប្រកួតជាច្រើន ហើយលោកព្យាយាមសាកសួរកីឡាករ គ្រូបង្វឹក និងអ្នកគាំទ្រដើម្បីឲ្យពួកគេសាកល្បងពាក់ស្បែកជើងរបស់លោក និងចង់ដឹងថាតើស្បែកជើងរបស់លោកល្អប្រើជាងស្បែកជើងម៉ាក Adidas ដែលជាម៉ាកលេខ១ ឬអត់។ ពិតជាគួរឲ្យភ្ងាក់ផ្អើល ពួកគេទាំងនោះសុទ្ធតែចូលចិត្តវា៕

អត្ថបទថ្មីៗចុងក្រោយបង្អស់ :

តើ​មាន​គំនិត​ល្អៗ​អ្វី​ខ្លះ ក្នុង​ការ​ទទួល​បាន​មតិយោបល់ (​Feedbacks) ពី​អតិថិជន​អ្នក​?

​ពង្រឹង​ជំនាញ​រៀបចំ​យុទ្ធសាស្ត្រ​ មិន​អាច​អត់​កម្លាំង​ទាំង​ ៥​របស់​លោក​ Porter (Porter’s Five Forces) បាន​ទេ!

ប្រើ​ច្បាប់​ Pareto​ 80/20 ​ដើម្បី​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ជីវិត​របស់​យើង

គន្លឹះ​ប្រើ​រូបមន្ត​ ៨០/២០ ពង្រឹង​ និង​ពង្រីក​ការ​លក់​របស់​អ្នក​​!​​

វិភាគ​អាជីវកម្ម​​ដោយ​ប្រើ​ PESTEL! ចុះ​អ្វី​ទៅ​ជា​ PESTEL?